Najważniejsza jest stabilizacja

Nie chcę być prześmiewcą, ale… nie mam innego wyjścia. W wypowiedziach wielu trenerów pracujących w GKS-ie Tychy słyszałem, że najważniejsza jest stabilizacja. Rok temu niemal do perfekcji dopracował ją Dariusz Banasik i po 5 meczach miał 5 punktów za 5 remisów. Później przyszło zwycięstwo oraz porażka i ta „niestabilizacja” tak nie spodobała się włodarzom naszego klubu, że zwolnili szkoleniowca, którego pół roku wcześniej „ozłocili” przedłużeniem kontraktu.

W tym roku blisko ideału jest następca Banasika, czyli Artur Skowronek. Kilka miesięcy temu, gdy Trójkolorowi sięgali po mistrzostwo wiosny, rozległy się trele pochwalne i opiekun tyskiego zespołu mógł zapowiadać wysokie loty. Ba, nawet pierwsze mecze tego sezonu zapowiadały, że rewolucja kadrowa dokonana latem prowadzi do sukcesu.

Może nie wszyscy pamiętają z historii, bo to było prawie 250 lat temu, ale za koniec Wielkiej Rewolucji Francuskiej uznaje się zamach stanu przeprowadzony przez Napoleona Bonapartego, który dzień później ogłosił się pierwszym konsulem. Następnie został Cesarzem Francuzów i władcą połowy Europy, żeby wreszcie, po kilkunastu latach wojen, po przegranej bitwie pod Waterloo, skapitulować. Na koniec został zesłany na Wyspę Świętej Heleny, gdzie zmarł w 1821 roku. Dawno, bo dawno, ale historia lubi się powtarzać.

W skali mikro, czyli na piłkarskich boiskach, mamy właśnie w Tychach taki okres porażek i to już pięciu z rzędu na wszystkich frontach - i ligowych, i pucharowych. Wprawdzie teraz przed naszym zespołem mecz z Pogonią Siedlce, ale nawet zwycięstwo może nie wystarczyć do uratowania sytuacji. Banasik po pokonaniu siedlczan rok temu krótko się cieszył, bo w następnym meczu musiał przełknąć gorycz porażki z niecieczanami i pożegnał się z fotelem trenera. Skowronkowi zaczyna się więc palić grunt pod nogami, a kilka następnych meczów będzie papierkiem lakmusowym, dokąd zaprowadzi go jesienna stabilizacja. Rok temu czekał 11 spotkań na pierwsze zwycięstwo, ale teraz czas go goni.

Tyski A-Z